Het is 1 januari … de feestdagen zijn voorbij.

De feestdagen , waarvoor ik zo mijn best heb gedaan.

Mijn best om mijn eenzame , nare gevoel, mijn depressie en burn-out 

Niet de overhand te laten nemen.

Het was zwaar, ondanks dat ik enorm blij was dat ik een weekje op vakantie kon met mijn ouders. Vakantie waar ik de laatste paar dagen merkte dat ik eindelijk na maanden weer wat rust had gevonden .

Maar ook de vakantie was vaak pijnlijk en confronterend , het niet mee uit eten kunnen, niet bij familie kunnen eten en geen echte aansluiting vinden met de wereld .

Het missen van een eigen gezin en met mijn neus op de feiten worden gedrukt dat je ouders… je steun en toeverlaten ,ouder worden en ook sterfelijk zijn.

Angsten, paniek , overprikkeld zijn… discussies niet aankunnen etc.

Bang zijn dat het leven nooit meer beter wordt… dat ik nooit meer normaler zal kunnen eten , nooit meer echt mee uit eten kan ( anders dan met een kop thee aan tafel erbij zitten om te kijken hoe anderen eten) 

Weten dat het leven nooit zal geven waar je van droomde… 

En dan aan moeten horen dat je het positief moet benaderen.

Nooit zal ik kinderen krijgen , nooit zal ik kunnen werken , maar benader het positief… je hebt een hond en je ouders….. maar wat als die wegvallen … want zij gaan niet meer 30 jaar mee… wat dan ?

En dan merken dat je van heel veel mensen niks hoort, nog geen nieuwjaarswens… zelf je familie geeft geen antwoord of stuurt je iets… 

Leuk feestdagen…. maar voor mij heeft het des te meer laten zien dat ik altijd achter mensen aan moet lopen en als ik dat niet doe , zij gewoon niet aan mij denken .

Ja jullie zien mij lachend op foto’s …. maar het laatste half jaar gaat het zo ontzettend slecht met me en i.p.v. steun van mensen te krijgen maken ze ruzie met me en laten me keihard vallen, want ook zij hebben het moeilijk en daar kan je mij natuurlijk niet bij hebben .

Mensen verwachten continue dingen van me, terwijl ik niet meer kan.

Ik heb even niks meer te geven en dat vind ik enorm erg .

Ik heb energie en liefde nodig, maar weet niet waar dat te vragen of halen.

Ik mis mensen , familie, liefde…. ik mis jullie 

Een nieuw jaar… een klein sprankeltje hoop…

2020